"Lubuski folklor" ma 55 lat.

Gazeta Wyborcza popełniła artykuł z okazji 55. rocznicy istnienia Lubuskiego Zespołu Pieśni i Tańca. Brak krytycyzmu autorki wobec "folkloru lubuskiego", co niezmiernie cieszy, od razu wypunktowali czytelnicy na internetowym forum GW. Dante odniósł się do fragmentu artykułu:

"Analiza dzieł etnografa i folklorysty Oskara Kolberga, a także ikonografia zachowana w Muzeum Ziemi Lubuskiej, pozwoliły na stworzenie programu "Winobranie w Zielonej Górze". (...) W ten sposób chcieliśmy nadać zespołowi tożsamość, aby Lubuski Zespół Pieśni i Tańca kojarzył się właśnie z naszym regionem - dodaje Tomaszewska."

K... to jest po prostu majstersztyk. Przecież przedwojenne zwyczaje, związane z winobraniem, a odtworzone w tym programie, były zwyczajami śląskimi, nie lubuskimi! Nagle ktoś wpadł na pomysł reanimacji starego obyczaju Schlesischerów i bach! Teraz opisuje, jak on pomaga w tworzeniu tożsamości lubuskiej. "

Strusi_ogon zwraca uwagę na fragment:

"Nie sposób było również nawiązać do tradycji lubuskiej. Zespół nie mógł zaśpiewać ani jednej lubuskiej pieśni, nie zatańczył ani jednego lubuskiego tańca, nie można było również odtworzyć żadnego lubuskiego kostiumu. Lubuskość jako taka nie istniała - trzeba było więc ją stworzyć - dodaje Nowak."

Nic dodać, nic ująć. Oto "lubuska tożsamość". Stworzona po wojnie, na zlecenie stalinowskich władz.

Nie mogło zabraknąć trafnych skojarzeń z obecną sytuacją w woj. lubuskim, pyta Dziad:

"To co teraz się tańczy w lubuskim? Lubuskie tango? Może Polka Lubuska? Jak zwykle fantazja dyżurnych obrońców lubuskich ciepłych stołków ma wysokie loty(...)".

Odpowiada mu look:

"Jak to co się tańczy? Tradycyjną lubuską polkę wokół lokalnego żłoba z publiczna kasą. A że żłób prowincjonalny i niewielki to trzeba się nieźle nawywijać i naskakać żeby się dopchać."