ZlikwidujMY Lubuskie!: Na Warszawę lubuscy posłowie!

sobota, 30 stycznia 2010

Na Warszawę lubuscy posłowie!

Parę lat temu zlikwidowano w lubuskiem garnizony w Gubinie, Kożuchowie, Kostrzynie, Żarach i Gorzowie Wlkp. Okrojono pozostałe garnizony a ostatnio mówi się o istotnej redukcji nietkniętego dotychczas garnizonu żagańskiego. Wydarzyło się to przy milczącej aprobacie "lubuskich posłów", choć te redukcje często pozbawione były logiki. Na przykład żarski garnizon zlikwidowano w ciągu niecałego pół roku po ogłoszeniu decyzji. Wcześniej wydano ogromne sumy na remonty budynków koszarowych, kompletnie wyremontowano potężną stołówkę i włożono duże pieniądze w modernizację wewnętrznego systemu telekomunikacyjnego. Prace te zakończono na kilka miesięcy przed likwidacją. Tymczasem pozostawiono garnizon w Międzyrzeczu, dziś żołnierze z tamtejszych poddziałów wraz ze sprzętem jeżdżą 150 km w jedną stronę na poligon pod Świętoszowem. Codziennie między dowództwem w Żaganiu a Międzyrzeczem kursują służbowe samochody (250 km w obie strony), podczas, gdy koszary w Żarach znajdowały się 12 km od sztabu dywizji. "Lubscy posłowie" solidarnie milczeli, jak się okazuje do czasu. Oto nadszedł czas, gdy milczący posłowie podniesli głos. Gazeta Wyborcza donosi: Minister obrony nie chce dalej utrzymywać Sądu Garnizonowego w Zielonej Górze. - Zbyt mało spraw, zbyt wiele etatów - tłumaczy. Lubuscy posłowie protestują. To w naszym województwie działa najwięcej jednostek wojskowych - tłumaczą. Co prawda gazeta mówi o "lubuskich posłach" w liczbie mnogiej, to cytuje jedynie posła Jerzego Maternę z PiS, który zapowiada: Chcę zaprosić wszystkich lubuskich posłów, byśmy wspólnie przeforsowali zmianę decyzji ministerstwa.

Jak widać, tylko podniesienie ręki na świętość, czyli znajdujące się w Zielonej Górze miejsca pracy finansowane z budżetu państwa może zmusić "lubuskich posłów" do działania. A przecież , jak donosi GW, chodzi stanowiska pracy czterech sędziów (w tym jeden oddelegowany do Sądu Wojskowego w Warszawie, kolejnych dwóch przez dwa dni w tygodniu pracuje w sądzie powszechnym) oraz ośmiu pracowników cywilnych. W wymienionych na wstępie garnizonach pracowało znacznie więcej osób a z kontraktów z wojskowymi żyło wiele lokalnych firm nie mówiąc o dochodach samorządu. Wtedy "lubuscy posłowie" milczeli. Skoro wtedy uznawali, że redukcje są nieuniknione to czemu dziś nie przyjmują tego do wiadomości?

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)

Herb woj. lubuskiego stworzył profesor Uniwersytetu Zielonogórskiego Wojciech Strzyżewski. Został przyjęty przez Sejmik Województwa w listopadzie 1999 roku. Według autora barwa zielona symbolizuje lasy, które pokrywają połowę powierzchni województwa, orzeł - związki regionu z Polską, a gwiazdy - dwie stolice województwa. Tylko dwa miasta zasłużyły na wyróżnienie w herbie, bo też przede wszystkim politycy tych dwóch miast walczyli o stworzenie tego sztucznego tworu administracyjnego. Herb stanowi kontynuację ahistorycznej propagandy zapoczątkowanej po II wojnie światowej. Całkowicie pomija historyczną prawdę o dziejach tego obszaru. Nie mówi nic o wielowiekowych związkach z Dolnym Śląskiem, Łużycami, Wielkopolską i Nową Marchią.

Skąd się wzięła Ziemia Lubuska?

Ziemia Lubuska leży między rzekami Myśla, Pliszka, Odra, Sprewa i obejmuje jezioro Lubniewsko - jej obszar to 4 tys. km² (z czego nie więcej niż 2 tys. km² w Polsce). Większa część tego obszaru znajduje się w Niemczech, wraz z Lubuszem (Lebus). W 1249/1250 Bolesław Rogatka, potrzebując środków na kampanię przeciwko księciu wrocławskiemu Henrykowi III, sprzedał ten strategiczny rejon Marchii Brandenburskiej i arcybiskupowi magdeburskiemu Wilbrandowi jako ich kondominium. Na tym obszarze Brandenburczycy założyli Nową Marchię. Założone w czasach Bolesława III Krzywoustego biskupstwo lubuskie zostało w 1373 r. przeniesione do Fürstenwalde. W 1555 r. rozpoczęła się reformacja na terenie biskupstwa, co oznaczało koniec funkcjonowania tożsamości lubuskiej, jako że luteranizm sprzyjał germanizacji w ramach nowego organizmu, jakim była Nowa Marchia.
W powojennej propagandzie "powrotu na piastowskie ziemie" odgrzebano dawno przebrzmiałe określenie "Ziemia Lubuska" i nie zwracano uwagi, że duża część tej niewielkiej krainy, będącej w przeszłości częścią Sląska, pozostała w Niemczech. Historyczna nazwa przypomniana została w pracach poznańskiego historyka Zygmunta Wojciechowskiego i zrobiła w latach 1945-50 błyskawiczną karierę. Sprzyjającą okolicznością okazało się utworzenie w 1950 r. przez stalinowskie władze nowego województwa, którego stolicę umieszczono w niewielkim śląskim mieście Zielonej Górze. W okresie socjotechnicznej pogardy dla tradycji propaganda lubuska stała się znakomitym pretekstem do budowania od nowa socjalistycznej tożsamości mieszkańców woj. zielonogórskiego. Propagandzistom z Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Zielonej Górze nie przeszkadzało, że Ziemią Lubuską nazywają obszar 14 580 km² - wielokrotnie większy, na który składają się przede wszystkim ziemie należące do Dolnego Sląska, Dolnych Łużyc i Zachodniej Wielkopolski.
/croolick/

Kłamstwa lubuskiej propagandy:

"Jak nie będzie woj. lubuskiego to trzeba będzie jedzić daleko do Wrocławia lub Poznania" - no cóż mieszkańcy południowej części województwa mają bliżej do tych miast niż do Gorzowa. Zwłaszcza z Wrocławiem te tereny są znacznie lepiej skomunikowane, przez Autostradę A18 i A4 oraz magistrale kolejowe.
"Województwo lubuskie powstało na skutek dążeń większości mieszkańców" NIEPRAWDA - nigdy nie zoragnizowano żadnego referendum w sprawie powstania tego województwa a wszelkie akcje rzekomo "społeczne" organizowali liderzy polityczni woj. zielonogórskiego i gorzowskiego, zaniepokojeni utratą znaczenia i stanowisk
"Książe Henryk VIII Wróbel był księciem zielonogórskim" - bzdura, był on księciem żagańsko - głogowskim, zresztą został pochowany w Żaganiu a nie w rzekomej "stolicy" nieistniejącego nigdy księstwa zielonogórskiego. Powszechnym zwyczajem było umieszczanie w tytulaturze nazw miast do których posiadał lub rościł sobie prawa dany władca, ale nie musi oznaczać to szczególnego znaczenia jakiegoś ośrodka miejskiego.

Zasłyszane, przeczytane:

Nowotwór lubuski - definicja - twór administracyjny powołany na mocy ustawy o zasadniczym podziale terytorialnym Rzeczypospolitej Polskiej w celu zaspokojenia potrzeb, frustracji i ambicji lokalnych polityków z Zielonej Góry i w mniejszym stopniu z Gorzowa. W drodze ewolucji w latach 1999 - 2009 Nowotwór Lubuski przeistoczył się w jednostkę administracyjną służącą do utrzymywania tysięcy etatów urzędniczych w Zielonej Górze na koszt podatników z całego kraju. Jednocześnie, Nowotwór Lubuski stał się jedynym narzędziem napędzającym rozwój miasta Zielona Góra oraz najbliższych okolic, przy jednoczesnym pozbawieniu tych możliwości pozostałych gmin wchodzących w skład NL. Nowotwór Lubuski stał się w ciągu 10 lat swojego istnienia synekurą i korytem dla wąskiej grupy lokalnej klasy politycznej oraz mieszkańców jednej dominującej gminy.
Nowotwór lubuski składa się terytorialnie z części kilku regionów jak: Dolny Śląsk, Wielkopolska i Łużyce i nie stanowi jednolitej struktury społecznej lub gospodarczej. Stanowi to jawne pogwałcenie jednego z podstawowych kryteriów, dzięki którym można mówić o regionie.

budrys77 (forum GW Zielona Góra)

Ja rozumiem poszukiwanie tożsamości regionalnej. Jak najbardziej. Tylko uważam, że ktoś kto stworzył woj. lubuskie i nazwał je tak a nie inaczej, zrobił Wam wielką krzywdę. Bo to się nie trzyma, za przeproszeniem – kupy. Nie dość, że brzmi sztucznie („trąci ściemą”), to utrudnia jeszcze czerpanie z tradycji regionu (a w zasadzie regionów w tym przypadku). Przecież spuścizna kulturowa tych ziem jest szalenie cenna właśnie dla budowy współczesnej, nowoczesnej tożsamości regionalnej. A „terminologia lubuska” prowadzi do zafałszowania tej spuścizny, zafałszowania historii. Kto by chciał budować swoją tożsamość na kłamstwach?
Dla kogoś, kto poczuł się już Lubuszaninem, brzmieć musi to jak obraza majestatu. Hmm, może nawet Atak. Atak na regionalną tożsamość. Otóż nic podobnego. Ja Wam życzę rozkwitu tej tożsamości regionalnej. Każdy myślący człowiek ma do niej święte prawo. Tyle tylko, że nie warto budować zamków na piasku. Nie warto oszukiwać siebie i innych, naginać geografii i historii do własnych potrzeb. (Własnych? Na pewno? A może potrzeb grupy urzędników i dziennikarzy?) Jeśli coś ma być trwałe, przekonujące i atrakcyjne, to powinno opierać się na prawdzie, na rzeczywistości. Jeśli trwała, przekonująca i atrakcyjna ma być tożsamość regionalna, to musi wyrastać z uczciwego spojrzenia na spuściznę kulturową, cywilizacyjną tych ziem. A nie na udawaniu, że tej ostatniej nie ma. Nie na jej fałszowaniu.
Dlatego rozumiem zastrzeżenia tych osób, którym „Lubuszanka” wydaje się śmieszna i nie na miejscu. Zgadzam się z nimi. I nie zazdroszczę Bogu ducha winnym ludziom, którzy poczuli się już „Lubuszanami”. Straszny pasztet i strasznego gniota zafundowała Wam ta reforma administracyjna z 1999. Brnąć w te bzdury – trudno. Rozstać się z nimi, to tak jakby stracić kawałek siebie. Też trudno.

bischofswalde (forum GW Zielona Góra)

Dni województwa dokładnie pokazały jak jest ono zintegrowane! Ten brak integracji jest tak olbrzymi, że nawet co do samej integracji nie sposób się dogadać. Szkoda, że autor nie dokończył, z czym właściwie należy dać sobie spokój - z obchodami czy... z województwem!
Czy na prawdę nikt tego nie widzi, że Gorzowowi i Zielonej Górze nigdy nie było, nie jest i nigdy nie będzie po drodze?? Przecież to zaczyna przypominać rzeczywistość Barei, kiedy to "narodziła się nowa, świecka tradycja". Czegoś takiego jak region nie da się odgórnie zadekretować. Z definicji region to wspólnota! Do regionu czuje się przynależność, własny region jest czymś, co odróżnia od innych regionów. A geograficznie to funkcjonalna geopolitycznie, gospodarczo i społecznie całość, stanowiąca strefę oddziaływania dużego ośrodka, które jest odbiorcą i dystrubutorem dóbr, informacji, kultury, działania (pracy i usług). Jak może funkcjonować coś, co według wszelkich definicji nie ma prawa funkcjonować?
Tylko dla jednego ośrodka w regionie jest miejsce. Próba konstruowania regionu na dwóch ośrodkach jest ostatnim idiotyzmem - eksperymentem, który z góry jest skazany na porażkę! Powie ktoś, że Bydgoszcz z Toruniem sobie jakoś radzą. Otóż Bydgoszcz jest stolicą własnego regionu Kujaw, a Toruń własnego - części Pomorza. Co bardziej dociekliwych informuję, że w latach, gdy Gdańsk był Wolnym Miastem, to właśnie Toruń był stolicą całego Pomorza. Kujawsko-Pomorskie opiera się na współpracy dwóch regionów, dlatego tam zawsze będzie równowaga. Tamtejsze województwo podzielone jest mniej więcej na pół, na dwa regiony, które muszą współpracować jeśli chcą mieć własne województwo.
W lubuskim jest inaczej. Większość byłego województwa zielonogórskiego skupiona była dużo dłużej wokół Zielonej Góry. Od Świebodzina na południe wszystkie gminy utożsamiają się bardziej z Zieloną Górą niż Gorzowem. To województwo w zasadzie jest już zintegrowane - właśnie z Zieloną Górą. Gorzów i cztery okoliczne powiaty są właściwie tylko "na doczepkę", a większości i tak jest wszystko jedno czy to lubuskie, zachodniopomorskie czy wielkopolskie...
Gorzów ani nie jest ogrywany, ani nie będzie ogrywany, tylko JUŻ JEST OGRANY! Zupełnie nieświadomie pracuje na Zieloną Górę jako lidera "regionu".
Przypominam tylko, że takie regiony jak Brandenburgia czy Wielkopolska mają już grubo ponad 1000 lat. Pomorze Zachodnie i Śląsk tylko trochę mniej. Lubuskie (nie mówię o Ziemi Lubuskiej) ma ledwie kilkadziesiąt lat. Jest powojennym dziwnym pomysłem łączenia terenów nigdy ze sobą niezwiązanych. Gorzów (Barndenbursko, Nowomarchijsko, Wielkopolski) ze Śląską Zieloną Górą nią miał nigdy - przez całe tysiąclecie - nic wspólnego. Nie łączyły tych miast żadne funkcje społeczne, gospodarcze, administracyjne itd. Dlaczego niby współcześni politycy uważają, że taki eksperyment ma prawo się udać??

mmmmmm000 (forum Gorzów Wielkopolski)